My personal gym journey

English | Nederlands

I was diagnosed with Ulcerative Colitis in 2012, a diagnosis that felt like a gut punch. The following years were a rollercoaster of flare-ups, hospital stays, and weight fluctuations. Medications were a lifeline, but they often came with side effects, including significant weight gain. I felt trapped in a cycle of sickness and discomfort.

Then I discovered the gym. At first, I was hesitant. I was weak and tired, and the thought of physical exertion seemed daunting. But with encouragement from my doctor and a supportive community, I started slowly. Over time, I found that exercise, particularly strength training, helped manage my symptoms in ways medication alone couldn’t. My body became stronger, and I felt more capable of handling flare-ups.

The gym has become my long-life treatment. It’s more than just a place to work out; it’s a sanctuary where I can regain control and improve my quality of life. While I may still experience flare-ups, they’re less severe and more manageable thanks to the strength and resilience I’ve built through exercise.

Inspired by my own journey, I decided to become an exercise specialist. I wanted to share my knowledge and experience with others who were struggling with chronic conditions. By teaching people how to manage their symptoms through exercise and a healthy lifestyle, I feel like I’m giving back to the community that has supported me. It’s a way of paying it forward and helping others find the same relief and empowerment I’ve experienced.

In 2012 kreeg ik de diagnose Colitis Ulcerosa, een klap die voelde alsof mijn ziel werd geraakt. De jaren erna waren een ware achtbaan van opvlammingen, ziekenhuisopnames en gewichtsschommelingen. Medicatie was een reddingsboei, maar bracht vaak bijwerkingen met zich mee, waaronder aanzienlijke gewichtstoename. Ik voelde me gevangen in een vicieuze cirkel van ziekte en ongemak.

Toen ontdekte ik de sportschool. Eerst was ik terughoudend. Ik was zwak en moe, en de gedachte aan fysieke inspanning leek ontmoedigend. Maar met aanmoediging van mijn arts en een ondersteunende gemeenschap begon ik langzaam. Na verloop van tijd merkte ik dat lichaamsbeweging, vooral krachttraining, mijn symptomen hielp beheersen op een manier die medicatie alleen niet kon. Mijn lichaam werd sterker, en ik voelde me beter in staat om met opvlammingen om te gaan.

De sportschool is mijn levenslange behandeling geworden. Het is meer dan alleen een plek om te trainen; het is een toevluchtsoord waar ik de controle kan terugwinnen en mijn levenskwaliteit kan verbeteren. Hoewel ik nog steeds opvlammingen kan ervaren, zijn ze minder ernstig en beter beheersbaar dankzij de kracht en veerkracht die ik heb opgebouwd door lichaamsbeweging.

Geïnspireerd door mijn eigen reis, besloot ik bewegingsspecialist te worden. Ik wilde mijn kennis en ervaring delen met anderen die worstelden met chronische aandoeningen. Door mensen te leren hoe ze hun symptomen kunnen beheersen door middel van lichaamsbeweging en een gezonde levensstijl, voel ik dat ik iets teruggeef aan de gemeenschap die mij heeft gesteund. Het is een manier om het door te geven en anderen te helpen dezelfde verlichting en empowerment te vinden die ik heb ervaren.